痛責妖巫
文本詳細資料
標題 (Dublin Core) |
痛責妖巫
|
Img_id (dianshizhai) |
779
|
AnnotationObjects (dianshizhai) |
人 官兵 房子 道教人士(包括道士/道姑/道醫) 樹 燈籠 刀具 門 桌 掛燈 窗 官員 印章文字 圖像標題 圖像文字 牌坊 女性 鑼 河岸 河 街道
|
Scenario (dianshizhai) |
海上繁華
|
ChineseDate (dianshizhai) |
十三年九月十六日
|
WesternDate (dianshizhai) |
1887-11-1
|
作者 (dianshizhai) |
符節
|
OriginalSource (dianshizhai) |
原 130/7
|
GuangjiaSource (dianshizhai) |
廣子10/76
|
DaSource (dianshizhai) |
大 4/193
|
文本 (dianshizhai) |
《黃帝內經》云:「惡於緘石者,不可與言至巧;信於鬼神者,不可與言至道。」愚俗凡遇疾病,不信醫而信巫;不知巫之為術,惟偽託鬼神,私圖射利耳。武昌武勝門外 有因病求巫者。巫至,見病勢沉重,故作神語,曰:「此病本易治,惜誤於庸醫。今急而求吾,晚矣!」不料醫固在座也,攘臂起曰:「既是神降,應知吾用何方,方配何藥。」巫不能對,老羞變怒,激而用武。適巡撫委員經過,問悉情由,命重笞之。曰:「如有神,應不知痛。」巫始猶強忍不出聲;既而受創難熬,哀求饒命。委員笑曰:「知痛,則非神;非神而冒為神,豈非罪過。」命再笞一百,曰:「吾為爾懺悔也。」
|
Seal (dianshizhai) |
〔快人快事〕
|